Kwalifikacja: PGF.08 - Zarządzanie kampanią reklamową

Wybór urządzenia innego niż gilotyna do papieru często wynika z mylących skojarzeń związanych z wyglądem lub funkcją tych maszyn. Urządzenie drugie to klasyczna offsetowa maszyna drukarska – charakteryzuje się kilkoma zespołami drukującymi, które pozwalają na nanoszenie różnych kolorów farby w osobnych sekcjach. Jej zadaniem jest druk, a nie cięcie papieru, więc mimo dużych gabarytów i podobieństwa do urządzeń introligatorskich, nie nadaje się do przycinania arkuszy. Kolejne urządzenie, to karuzela do sitodruku – jej specyficzna budowa z wieloma ramionami i blatami służy do nakładania nadruków na tekstyliach, głównie koszulkach. To urządzenie zupełnie innej kategorii, skupione na transferze farby przez matrycę, a nie na obróbce mechanicznej papieru. Ostatnie przedstawione urządzenie to zaawansowana rama testowa lub maszyna do badań wytrzymałościowych, czasem stosowana w laboratoriach. Jej konstrukcja nie sprzyja cięciu ani nie posiada zespołów tnących typowych dla gilotyn. Typowym błędem podczas rozpoznawania gilotyn jest sugerowanie się jedynie ogólną masywnością urządzenia, brakiem znajomości ich charakterystycznych elementów – na przykład docisków, szerokiego stołu roboczego czy solidnych noży przemieszczanych pionowo. W praktyce, tylko gilotyna do papieru zapewni równe, precyzyjne cięcie grubych stosów papieru w szybkim tempie. Trzeba pamiętać, że każde z wymienionych urządzeń ma wyspecjalizowane zastosowanie, a pomylenie ich skutkuje nie tylko błędem technologicznym, ale i praktycznym – bo nie da się wydrukować koszulek na gilotynie czy przyciąć papieru offsetową maszyną drukarską. W branży poligraficznej znajomość podstawowych maszyn to podstawa, która realnie przekłada się na jakość i efektywność pracy.