Kwalifikacja: PGF.08 - Zarządzanie kampanią reklamową

Ilustracja nie przedstawia ani perspektywy żabiej, ani kulisowej, ani hieratycznej – każda z tych opcji opiera się na zupełnie innych zasadach kompozycji przestrzeni. Perspektywa żabia to ujęcie z bardzo niskiego punktu, jakby oglądać świat oczami żaby; tutaj dominuje mocne podkreślenie wysokości, często stosowane w fotografii lub grafice, by podkreślić monumentalność obiektów. Czasem można się pomylić, bo pionowe linie mogą sugerować żabią perspektywę, ale w tej ilustracji wyraźnie wszystkie linie zmierzają do jednego centralnego punktu, co jest charakterystyczne tylko dla perspektywy linearnej. Z kolei perspektywa kulisowa polega na układaniu obiektów w warstwy – jak w teatrze, gdzie kolejne plany zasłaniają się nawzajem, ale nie prowadzą linii do punktu zbiegu. Tutaj nie mamy efektu kulis, bo nie ma typowych przesłon tworzących głębię przez nakładanie się kształtów. Hieratyczna natomiast to perspektywa symboliczna, gdzie wielkość postaci odzwierciedla ich znaczenie, a nie rzeczywisty układ przestrzeni – stosowana raczej w sztuce dawnej, szczególnie tam, gdzie ważny był przekaz ideowy, a nie realizm przestrzenny. W tej pracy chodzi o realistyczne oddanie głębi, a nie o podkreślanie czyjejś ważności czy stosowanie warstw. Najczęstszym błędem przy takich pytaniach jest sugerowanie się samą obecnością postaci czy linii i nieanalizowanie, dokąd one prowadzą – a to właśnie zbieżność linii decyduje o rodzaju perspektywy. Zawsze warto spojrzeć, gdzie „uciekają” linie – jeśli zbiegają się w jednym miejscu, to typowy przykład perspektywy linearnej, zgodnie z zasadami wypracowanymi przez artystów od renesansu do współczesności.