Wybrałeś właściwą ilustrację – egipcjanka to charakterystyczny krój pisma, który łatwo rozpoznać po masywnych, prostokątnych szeryfach, czyli tych wyraźnych 'stopkach' na końcach liter. Na ilustracji 3 dokładnie widać te cechy: litery są mocno pogrubione, a szeryfy są szerokie i kanciaste, co jest typowe dla krojów typu slab serif (czyli właśnie egipcjanek). To pismo było bardzo modne w XIX wieku, szczególnie w reklamach i nagłówkach – moim zdaniem do dziś świetnie sprawdza się wszędzie tam, gdzie trzeba przyciągnąć uwagę i dodać przekazowi mocnego, stabilnego charakteru. W praktyce egipcjanki stosuje się np. w plakatach, szyldach czy identyfikacji wizualnej marek, które chcą być postrzegane jako solidne i wyraziste. W branżowych standardach egipcjanki określa się też często jako slab serif i warto to zapamiętać, bo takie oznaczenie pojawia się w wielu katalogach fontów. Z mojego doświadczenia wynika, że egipcjanki bywają niedoceniane, a potrafią nadać projektowi unikalnego sznytu. Jeśli planujesz projekt, gdzie ważne są czytelność i mocny akcent – ten krój to zawsze dobry trop.
Przy wyborze kroju pisma typu egipcjanka łatwo popełnić błąd, bo na pierwszy rzut oka potrafią się one zlewać z innymi stylami, zwłaszcza jeśli nie zwraca się uwagi na charakterystyczne detale. Egipcjanka, czyli slab serif, to krój wyróżniający się grubymi, prostokątnymi szeryfami – takimi „stopkami” o tej samej grubości co pionowe linie liter. Na jednej z ilustracji pojawia się font ozdobny, który ma fantazyjne zawijasy (ilustracja 1), ale to nie jest egipcjanka – to raczej styl dekoracyjny, używany w nagłówkach dla efektu wizualnego, lecz brak mu typowych szeryfów slab. Inny przykład to czysty bezszeryfowy krój (ilustracja 2), który nie ma żadnych dodatkowych ozdób na końcach liter i jest najbardziej czytelny, ale zupełnie nie wpisuje się w definicję egipcjanki. Czwarta ilustracja przedstawia wyraźnie gotycki albo dekoracyjny styl, gdzie szeryfy są ostre, wydłużone i bardziej przypominają litery z dawnych afiszów lub napisów w stylu retro, a nie prostokątne masywne szeryfy charakterystyczne dla egipcjanek. Z mojego doświadczenia wynika, że typowym błędem jest mylenie każdego kroju z widocznymi szeryfami lub ozdobnikami z egipcjanką, podczas gdy kluczowy jest właśnie ich kształt i grubość – powinny być bardzo geometryczne, niemal jak cegiełki. W branży panuje zasada, by zawsze analizować końcówki liter i proporcje szeryfów względem pionowych linii – tylko wtedy uniknie się pomyłek i wybierze właściwy styl, zgodnie ze standardami typografii. Warto zawsze mieć z tyłu głowy, że egipcjanki to synonim solidności i czytelności, a nie każda ozdobna czcionka wpisuje się w tę kategorię.