Kwalifikacja: PGF.08 - Zarządzanie kampanią reklamową

Dysonans poznawczy odnosi się do stanu psychicznego, w którym osoba doświadcza konfliktu między swoimi przekonaniami a działaniami, co prowadzi do nieprzyjemnych uczuć. Choć może wydawać się, że w opisanej sytuacji klient miał problem z przekonaniami, które nie pasują do jego zakupu, jest to niewłaściwe zrozumienie kontekstu. Dysonans pozakupowy jest specyficznym rodzajem dysonansu poznawczego, który występuje po dokonaniu zakupu, dlatego stosowanie tego terminu w tej sytuacji jest błędne. Kolejnym błędnym pojęciem jest brak dopasowania, które sugeruje, że produkt nie spełnia oczekiwań klienta, jednak nie odnosi się ściśle do wątpliwości związanych z podjętą decyzją zakupową, a bardziej do niezadowolenia z cech samego produktu. Warunkowanie klasyczne to z kolei proces uczenia się, który dotyczy powiązań między bodźcami, co również nie pasuje do opisanego przypadku, ponieważ nie odnosi się do emocji związanych z zakupem. Klient nie odczuwał konfliktu w przekonaniach o samym produkcie, lecz raczej żal i wątpliwości dotyczące wyboru, co definiuje dysonans pozakupowy. Zrozumienie różnicy między tymi pojęciami jest kluczowe, aby skutecznie zarządzać procesem zakupowym i minimalizować negatywne doświadczenia klientów.