Kwalifikacja: PGF.08 - Zarządzanie kampanią reklamową

W podejściu do procesu zakupowego bardzo często można spotkać się z pewnymi uproszczeniami, które prowadzą do mylnych wyobrażeń o tym, kto faktycznie bierze udział w takiej procedurze. Warianty oparte na rolach takich jak sponsor, analityk czy ograniczenie tylko do decydenta czy nabywcy nie oddają całego spektrum działań i odpowiedzialności w profesjonalnym zarządzaniu zakupami. Sponsor to pojęcie zapożyczone głównie z zarządzania projektami i rzadko bywa formalnie wykorzystywane w kontekście typowych zakupów operacyjnych. Analityk, choć w niektórych firmach bywa zaangażowany w analizę potrzeb czy rynku, nie jest standardowo uznawany za jedną z czterech kluczowych ról w procesie zakupowym, zwłaszcza jeśli chodzi o podejmowanie decyzji czy późniejsze użytkowanie produktu. Popularnym błędem jest także utożsamianie decydenta z nabywcą – w praktyce to są często odrębne osoby, bo decydent autoryzuje zakup, a nabywca go realizuje, np. w dziale zakupów czy administracji. Dodatkowo, pomijanie roli inicjatora powoduje, że nie zauważa się etapu generowania potrzeby, który z perspektywy efektywności organizacyjnej jest absolutnie kluczowy. Gdy brakuje użytkownika w zestawieniu, ignoruje się finalny etap – realne wykorzystanie zakupionych dóbr, co w praktyce przekłada się na potencjalne niezadowolenie z wdrożenia i braki adaptacyjne. Moim zdaniem, takie uproszczenia mogą wynikać z braku doświadczenia w większych strukturach organizacyjnych, gdzie role są rozdzielone, a cały proces zakupowy jest bardziej złożony. Warto więc pamiętać, że profesjonalny proces zakupowy powinien uwzględniać wszystkie wymienione role – inicjatora, decydenta, nabywcę i użytkownika – aby zapewnić efektywność oraz spójność decyzji w całej firmie. Praktyka pokazuje, że ignorowanie którejkolwiek z nich prowadzi do strat finansowych lub nietrafionych zakupów, co potem trudno odkręcić.