Styl integratywny w negocjacjach skupia się na poszukiwaniu rozwiązań korzystnych dla obu stron, co prowadzi do sytuacji wygrana-wygrana. Kluczowym elementem tego podejścia jest aktywne słuchanie, zrozumienie potrzeb oraz oczekiwań wszystkich zaangażowanych stron. Przykładem może być negocjacja umowy partnerskiej, w której obie strony dążą do osiągnięcia wspólnego celu, jakim jest długotrwała współpraca. W praktyce, w tym stylu często wykorzystuje się techniki takie jak burza mózgów, aby wygenerować różnorodne opcje, a następnie wspólnie ocenić ich zalety i wady. Styl integratywny jest szczególnie ceniony w kontekście budowania relacji i zaufania, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zarządzaniu negocjacjami, szczególnie w obszarze biznesu, gdzie długofalowe relacje są kluczowe. Dodatkowo, podejście to sprzyja innowacyjności, ponieważ angażuje różne perspektywy i pomysły, co może prowadzić do kreatywnych rozwiązań problemów.
Styl dominacyjny w negocjacjach polega na dążeniu do osiągnięcia maksymalnych korzyści kosztem drugiej strony. Osoby stosujące tę strategię koncentrują się na wygraniu negocjacji, co często prowadzi do sytuacji, w której jedna strona zyskuje, a druga ponosi straty. Takie podejście nie sprzyja budowaniu relacji i może prowadzić do konfliktów. Styl dobrego-złego faceta również nie jest zgodny z podejściem wygrana-wygrana, ponieważ opiera się na manipulacji oraz wywieraniu presji na drugą stronę, co jest sprzeczne z zasadami etyki negocjacyjnej. W kontekście dostosowywania się, strategia ta polega na ustępowaniu z własnych postulatów w celu zadowolenia drugiej strony, co również nie prowadzi do osiągnięcia równowagi w negocjacjach. Zamiast tego, z reguły rodzi frustrację i poczucie niespełnienia. Warto zwrócić uwagę, że wszystkie te błędne podejścia charakteryzują się brakiem reciprocity i nie uwzględniają potrzeby obopólnej satysfakcji, co jest kluczowe w negocjacjach. Negocjatorzy powinni unikać pułapek związanych z myśleniem zero-jedynkowym, które prowadzi do fałszywego przekonania, że sukces jednej strony musi oznaczać porażkę drugiej. Zamiast tego zaleca się stosowanie stylu integratywnego, który kładzie nacisk na współpracę i wspólne poszukiwanie rozwiązań.