Kwalifikacja: BUD.23 - Wykonywanie i renowacja detali architektonicznych

Gliny, mimo że są tradycyjnie stosowane w ceramice i rzeźbie, wymagają wypalania, co ogranicza możliwość wprowadzania zmian w modelu po jego uformowaniu. Gliny twardnieją w wyniku procesu wypalania, a zatem ich użycie w detalach i skomplikowanych kształtach może prowadzić do nieodwracalnych efektów, co jest niepraktyczne w przypadku projektów wymagających elastyczności i możliwości poprawek. Zaprawa gipsowa, choć często wykorzystywana w odlewnictwie, ma tendencję do szybkiego twardnienia, co znacząco utrudnia modelowanie szczegółów. Gips może być użyty do tworzenia form, ale nie jest idealny do precyzyjnych detali ze względu na jego kruchość po utwardzeniu. Z kolei kauczuk silikonowy, pomimo że doskonale sprawdza się w produkcji form do odlewów, nie jest odpowiedni do modelowania detali w sposób, w jaki robi to plastelina. Silikon jest stosunkowo trudny do modyfikacji i wymaga specyficznych technik aplikacji. Użycie materiałów, które nie oferują odpowiedniej elastyczności lub możliwości modyfikacji, prowadzi do frustracji oraz ograniczeń w procesie twórczym. Kluczowe jest zrozumienie, że każdy z wymienionych materiałów ma swoje specyficzne zastosowanie, a wybór odpowiedniego zależy od wymagań projektu.