Kwalifikacja: BUD.23 - Wykonywanie i renowacja detali architektonicznych

Wybór odpowiedniej skały do celów rzeźbiarskich i zdobniczych w architekturze wnętrz to nie tylko kwestia twardości, ale przede wszystkim dekoracyjności i możliwości obróbki. Porfir, choć bardzo trwały i odporny na ścieranie, jest trudny w obróbce i raczej jednolity kolorystycznie – najczęściej spotyka się go w odcieniach purpury czy czerwieni, ale nie daje on tak bogatego wyboru jak marmur. Diabaz natomiast, jako skała magmowa, jest bardzo twardy i ma dość surową, ciemną barwę – często zielonkawo-czarną. W branży używa się go raczej do posadzek przemysłowych albo nagrobków, a nie do detali dekoracyjnych czy rzeźb. Piaskowiec faktycznie bywa używany w architekturze jako materiał zdobniczy, bo jest miękki i łatwy w obróbce, ale ma z kolei dość porowatą strukturę i ograniczoną paletę kolorystyczną. Najczęściej spotyka się go w beżach, szarościach, czasem żółciach – brakuje mu tych charakterystycznych, żyłkowanych wzorów, które widzimy w marmurze. Wielu początkujących zakłada, że skoro piaskowiec łatwo się rzeźbi, to będzie idealny, ale niestety szybciej się niszczy i nie daje takiego wrażenia luksusu. Kluczowy błąd to skupianie się wyłącznie na twardości lub dostępności materiału, zamiast spojrzeć szerzej na kwestie estetyki, trwałości i możliwości wykończeniowych. Marmur, dzięki swojej różnorodności kolorystycznej, szlachetności połysku oraz wyjątkowemu rysunkowi, od dawna jest niekwestionowanym liderem wśród kamieni dekoracyjnych do wnętrz i rzeźby – właśnie dlatego jego wybór to zawsze branżowy standard i dobra praktyka.