Kwalifikacja: BUD.23 - Wykonywanie i renowacja detali architektonicznych

Często można spotkać się z przekonaniem, że granit, bazalt czy diabaz są podatne na niszczenie pod wpływem warunków atmosferycznych, ale w praktyce jest dokładnie odwrotnie. Te skały magmowe cechują się bardzo zwartą strukturą, są twarde, mało nasiąkliwe i praktycznie nie ulegają erozji pod wpływem mrozu czy opadów, nawet przez długie lata. To właśnie dlatego w branży budowlanej, zwłaszcza przy zewnętrznych elementach jak schody, elewacje, krawężniki czy okładziny, granit czy bazalt są wybierane najchętniej – można je zostawić bez specjalnego zabezpieczenia i praktycznie nic im się nie stanie. Granit jest wręcz wzorcem trwałości, jeśli chodzi o kamienie budowlane, a bazalt i diabaz mają podobne właściwości, tylko nieco rzadziej się je spotyka ze względów estetycznych lub cenowych. Błąd często wynika z mylenia dekoracyjności z odpornością – to, że marmur jest piękny i drogi, nie oznacza, że nadaje się na zewnątrz bez zabezpieczeń. Marmur pod wpływem wody, mrozu i zanieczyszczeń atmosferycznych bardzo szybko traci połysk, staje się matowy, pokrywa się przebarwieniami, a nawet zaczyna się łuszczyć czy pękać. Wapienne podłoże marmuru jest podatne na reakcje z kwasami deszczowymi (tzw. kwaśne deszcze) i to prowadzi do jego degradacji. Standardy branżowe, jak np. PN-EN 1469, wyraźnie wskazują, by marmuru nie stosować bez zabezpieczenia na zewnątrz w naszym klimacie. Tymczasem granit, bazalt czy diabaz praktycznie nie wymagają dodatkowej ochrony poza zwykłą impregnacją. Typowy błąd to sugerowanie się wyłącznie estetyką kamienia lub jego ceną bez uwzględniania parametrów technicznych. Dobrą praktyką jest zawsze sprawdzić odporność materiału na warunki atmosferyczne zanim się go zastosuje – w tym przypadku tylko marmur wymaga wzmożonej ochrony na zewnątrz, reszta kamieni daje sobie radę doskonale nawet bez specjalnych zabiegów.