Kwalifikacja: BUD.23 - Wykonywanie i renowacja detali architektonicznych

Na pierwszy rzut oka tokarka może się wydawać przydatna, bo kojarzy się z obróbką krzywizn, ale to narzędzie do obróbki przedmiotów o przekroju obrotowym, najczęściej metali lub drewna, a nie kamienia i nie do łuków na płaskich powierzchniach. W kamieniarstwie tokarka po prostu nie daje możliwości uzyskania takich precyzyjnych łuków, bo jej konstrukcja nie jest do tego przystosowana. Strugarka natomiast, choć świetnie nadaje się do prostolinijnych powierzchni i zdzierania warstw materiału na płasko, kompletnie nie sprawdzi się przy wycinaniu łuków – brakuje jej odpowiednich narzędzi i ruchu, który umożliwiłby wykonanie precyzyjnych krzywizn na wąskich fragmentach kamienia. Co do boczarki, to jest to maszyna bardzo specyficzna, stosowana głównie do obróbki bocznych (czyli krawędziowych) powierzchni płyt kamiennych, często w celu ich wygładzenia lub fazowania. Moim zdaniem mylenie boczarki z frezarką wynika z podobieństwa nazwy, ale boczarka nie daje możliwości kształtowania wąskich, złożonych łuków, bo jej ruch jest ograniczony do prostych krawędzi. Typowym błędem jest założenie, że każda maszyna do kamienia poradzi sobie ze wszystkim – w rzeczywistości tylko frezarka, zwłaszcza w wersji CNC lub z odpowiednim prowadzeniem ręcznym, gwarantuje pełną kontrolę nad kształtem i powtarzalnością łuków. Właśnie dlatego w dobrych warsztatach frezowanie to standard, jeśli chodzi o skomplikowane wykończenia kamiennych elementów. Warto zawsze dopasować maszynę do konkretnego zadania, zamiast polegać na ogólnych skojarzeniach z nazwami.