Kwalifikacja: BUD.23 - Wykonywanie i renowacja detali architektonicznych

Wielu osobom wydaje się, że modele sztukatorskie można wykonywać na podstawie rysunków w powiększonej skali, jak 2:1, 3:1 czy nawet 4:1, bo wtedy rysunek jest większy i łatwiej zobaczyć detale. Niestety, takie podejście jest mylące i w praktyce prowadzi do poważnych problemów z dokładnością. Sztukatorstwo, jak każda praca wymagająca precyzji, opiera się na tym, że ostateczny wyrób musi pasować co do milimetra do zaplanowanego miejsca. Jeśli rysunek jest w jakiejkolwiek innej skali niż 1:1, modelarz musi cały czas przeliczać każdy wymiar, co zwiększa ryzyko błędu – a nawet niewielkie przekłamanie potrafi całkowicie zepsuć efekt końcowy. Spotkałem się z sytuacjami, gdzie ktoś bazując na rysunku 2:1 wykonał model, a potem okazało się, że nie da się go zamontować, bo jest zwyczajnie za duży. Skale typu 3:1 czy 4:1 w ogóle nie mają zastosowania w praktyce sztukatorskiej, bo nikt nie potrzebuje modeli przekraczających rzeczywiste rozmiary, chyba że chodzi o etap koncepcyjny, ale to już zupełnie inna sprawa. Typowym błędem jest przekonanie, że większy rysunek ułatwia modelowanie – tak naprawdę wprowadza to tylko dodatkowe komplikacje i konieczność używania wzorów matematycznych do przeliczania proporcji. Przemysłowe standardy, jak i zalecenia zawarte w literaturze branżowej (np. stare podręczniki dotyczące sztukaterii czy normy budowlane), jasno wskazują: rysunek 1:1 jest obowiązujący tam, gdzie liczy się absolutna zgodność wymiarowa. Praca na innych skalach powinna być ograniczona wyłącznie do wstępnych szkiców, koncepcji czy prezentacji, ale nigdy nie do wykonywania modeli, bo skutkuje to stratą czasu, materiału i pieniędzy.