Kwalifikacja: BUD.23 - Wykonywanie i renowacja detali architektonicznych

W codziennej praktyce na budowie nietrudno zauważyć, że wielu początkujących montażystów z rozpędu wybiera na przykład wkręty albo oplot z drutu, bo wydaje im się to najprostsze i najszybsze. No ale to trochę pułapka myślowa – wkręty rzeczywiście są szybkie w użyciu, lecz praktycznie nie nadają się do mocowania cięższych odlewów do sufitu, zwłaszcza kiedy mamy do czynienia z materiałami o mniejszej nośności jak tynk czy lekki beton. Przy większych obciążeniach taki montaż może się zwyczajnie wyrwać z podłoża, a to już sprawa bezpieczeństwa. Oplot z drutu, czyli po prostu owinięcie jakimś drutem, w praktyce nie daje stabilności i pewności zamocowania – drut potrafi się zsunąć, a całość nie jest wtedy sztywna. Ta metoda może się sprawdzić co najwyżej przy delikatnych, nieobciążonych elementach, ale zdecydowanie nie przy odlewach montowanych do sufitu. Jeśli chodzi o kotwy osadzane, to z kolei jest to rozwiązanie stosowane głównie wtedy, kiedy trzeba przenieść bardzo duże siły, np. w konstrukcjach stalowych, zawiesiach pod duże urządzenia czy w elementach konstrukcyjnych. Z mojego doświadczenia wynika, że do montażu odlewów o nieregularnych kształtach i niepewnej masie kotwy są zbyt inwazyjne – wymagają wiercenia większych otworów, stosowania specjalistycznych narzędzi, a sama kotwa nie zawsze zapewnia optymalne rozłożenie sił w materiale sufitu. W tej sytuacji najlepszym rozwiązaniem pozostają wieszaki z drutu – są proste, łatwe w montażu i pozwalają na pewne zawieszenie nawet przy trudnych warunkach montażowych. To też rozwiązanie rekomendowane przez większość standardów branżowych przy lekkich i średnich obciążeniach.