Kwalifikacja: BUD.23 - Wykonywanie i renowacja detali architektonicznych

Naprawa uszkodzeń kamiennych elementów architektonicznych nie powinna opierać się na usunięciu całego uszkodzonego kamienia i wstawieniu nowego, gdyż taka metoda może prowadzić do destrukcji oryginalnych materiałów i negatywnie wpłynąć na integralność historycznego obiektu. Zgodnie z zasadami konserwacji, zaleca się unikanie nadmiernych ingerencji w struktury zabytkowe. Z kolei wypełnienie ubytków uformowaną zaprawą na żywicach epoksydowych również nie jest optymalnym rozwiązaniem, ponieważ materiały te mogą różnić się właściwościami fizycznymi i chemicznymi od oryginalnego kamienia, co może prowadzić do dalszych uszkodzeń. Użycie zaprawy wapienno-cementowej, choć może wydawać się praktyczne, nie odpowiada potrzebom zachowania autentyczności elementów architektonicznych, ponieważ może nie zapewniać odpowiedniej elastyczności i przepuszczalności, co jest kluczowe w przypadku naturalnych materiałów budowlanych. Podejmując decyzje dotyczące renowacji, kluczowe jest poszanowanie oryginalnych materiałów, co w efekcie pozwala na zachowanie wartości historycznej i estetycznej budowli. Właściwe podejście opiera się na zasadzie jak najmniejszej ingerencji, co jest fundamentem dobrych praktyk konserwatorskich.