Kwalifikacja: BUD.23 - Wykonywanie i renowacja detali architektonicznych

Wybór kąta cięcia innego niż 45º, na przykład 30º, 35º czy 40º, wynika najczęściej z nieporozumienia dotyczącego zasad łączenia profili ramowych. Przy składaniu kasetonów najważniejsze jest, żeby uzyskać naroża o kącie prostym, bo to zapewnia konstrukcji stabilność i estetykę. Jeśli ktoś wybierze kąt na przykład 30º, to dwa takie elementy złożone razem dadzą 60º, co prowadzi do ostrego, niestandardowego naroża, zupełnie niepasującego do klasycznych ram. Stosowanie kąta 35º czy 40º również nie daje zamierzonego efektu – naroża będą załamane pod przypadkowymi kątami, przez co całość wygląda nieprofesjonalnie, a poza tym konstrukcja traci na wytrzymałości. Z mojego punktu widzenia główną przyczyną takich błędów jest nieuwzględnienie zasady zachodzenia kątów: żeby z dwóch elementów uzyskać 90º, każdy musi być przycięty pod 45º. To podstawowa geometria, stosowana nie tylko przy kasetonach, ale i w stolarstwie czy w konstrukcjach aluminiowych ram okiennych. Często spotykam się z tym, że osoby początkujące myślą, że wystarczy „na oko” coś przyciąć lub wybierają mniejszy kąt, żeby uniknąć widocznych łączeń – niestety to prowadzi tylko do dodatkowych komplikacji podczas montażu. Prawidłowo wykonane cięcie pod 45º gwarantuje, że naroża będą równe i wytrzymałe, a cała konstrukcja nie zacznie się rozchodzić. Nawet jeśli w niektórych nietypowych konstrukcjach używa się innych kątów, to w klasycznych kasetonach reguła jest niezmienna. Warto też pamiętać, że błędne cięcie komplikuje późniejsze wykończenie i obróbkę, bo nie da się już łatwo zamaskować niedokładności. W skrócie: wybór innego kąta niż 45º to typowy błąd wynikający z braku doświadczenia lub nieuwagi, który może całkowicie popsuć efekt końcowy.