Kwalifikacja: BUD.23 - Wykonywanie i renowacja detali architektonicznych

Istnieje wiele nieporozumień dotyczących wymagań dla podłoży uzupełnień kamieniarskich, które mogą prowadzić do nieprawidłowych praktyk w zakresie konserwacji. Często pojawia się mylna koncepcja, że podłoża powinny być szersze niż ich głębokość, jednak takie podejście nie uwzględnia fundamentalnej zasady, jaką jest konieczność zachowania integralności struktury kamienia. Zbyt szerokie podłoże może zmniejszać stabilność uzupełnienia, co prowadzi do jego niskiej trwałości. Również przekonanie, że różnica koloru materiału uzupełniającego od oryginału jest korzystna, jest błędne. Użycie materiałów, które znacznie różnią się kolorem, może prowadzić do wizualnych dysharmonii w architekturze i osłabiać jej historyczną wartość. Ponadto, zwężanie się podłoża lejkowato w głąb kamienia jest nieodpowiednią metodą, ponieważ może prowadzić do nagromadzenia naprężeń w obrębie uzupełnienia, co skutkuje jego pękaniem. Kluczowym aspektem, o którym należy pamiętać, jest to, że wszystkie działania konserwatorskie powinny być zgodne z zasadami zachowania i ochrony dziedzictwa kulturowego, co wymaga znajomości właściwości materiałów oraz technik naprawy, które nie tylko zabezpieczają obiekt, ale także go szanują.