Kwalifikacja: BUD.23 - Wykonywanie i renowacja detali architektonicznych

Wiele osób myli pojęcia związane z technikami nakładania tynków i dekoracji elewacji, co prowadzi do nieporozumień przy wyborze odpowiedniej metody. Technika odlewnicza kojarzy się raczej z wykonywaniem elementów z betonu lub gipsu w formach poza placem budowy, a nie z tynkowaniem bezpośrednio na ścianie. Bonie uzyskiwane w procesie odlewania to zupełnie inny temat – raczej prefabrykacja niż prace wykończeniowe na budynku. Technika formierska, choć brzmi podobnie, również polega na wykonywaniu odlewów lub form, na przykład gzymsów czy sztukaterii, i nie daje tej precyzji oraz powtarzalności, której wymagają bonie na ścianach. Modelowanie z narzutu natomiast polega na nakładaniu grubych warstw tynku i ręcznym formowaniu kształtu, co przy boniowaniu prowadzi do nierównych, nieestetycznych rowków. To bardziej sztuka niż rzemiosło, jednak brakuje tu tej regularności i powtarzalności, którą uzyskuje się dzięki robotom ciągnionym. Typowym błędem jest mylenie dekoracyjnych technik modelowania z profesjonalnymi rozwiązaniami stosowanymi w branży budowlanej. W praktyce, jeśli chodzi o boniowanie, liczy się właśnie precyzja i trwałość, a to gwarantuje zastosowanie techniki robót ciągnionych wraz z odpowiednimi szablonami czy listwami prowadzącymi. Branża zaleca tę metodę, bo jest sprawdzona i zgodna z wymogami technicznymi dla elewacji – zarówno pod kątem estetyki, jak i wytrzymałości na warunki atmosferyczne. Moim zdaniem warto zapamiętać, że każda technika ma swoje miejsce, ale przy boniowaniu na tynkach zewnętrznych tylko robota ciągniona daje ten oczekiwany efekt wizualny i trwałość.