Kwalifikacja: BUD.23 - Wykonywanie i renowacja detali architektonicznych

Wybór innych substancji, takich jak woda barytowa, pokost na ciepło czy szelak w spirytusie, nie jest właściwy w kontekście wzmacniania sztukaterii wapiennej. Woda barytowa, choć używana w niektórych procesach budowlanych, ma właściwości, które nie sprzyjają trwałości elementów wapiennych, ponieważ baryt tworzy ciężkie osady, co może prowadzić do uszkodzeń strukturalnych. Pokost na ciepło, będący materiałem olejnym, nie wchodzi w reakcje chemiczne z wapnem, co jest kluczowe dla poprawy jego właściwości. Może on pogorszyć oddychalność materiału, co jest niekorzystne w kontekście wilgoci. Szelak w spirytusie, z kolei, jest substancją o wysokiej zawartości organicznej, która nadaje się głównie do wykończeń i nie zapewnia odpowiedniego wzmocnienia strukturalnego elementów wapiennych. Typowym błędem myślowym jest sądzenie, że substancje niszczące naturalny cykl wapnia, jak np. pokost czy szelak, mogą przynieść korzyści w kontekście renowacji. W rzeczywistości, poprawne wzmacnianie sztukaterii wapiennej wymaga wyboru materiałów, które są zgodne z ich chemicznymi i fizycznymi właściwościami, co jest kluczowe dla ich długowieczności i zachowania autentyczności w kontekście zabytków.