Kwalifikacja: BUD.23 - Wykonywanie i renowacja detali architektonicznych

Bardzo często spotyka się mylenie pojęć związanych z dekoracją malarską wnętrz, co prowadzi do błędnych odpowiedzi w tego typu pytaniach. Polichromia sztukatorska nie jest w ogóle poprawnym określeniem – sztukateria dotyczy bowiem dekoracji przestrzennych, wykonywanych z gipsu czy stiuku, a nie malowideł, więc nie da się jej łączyć z typową techniką polichromii malarskiej. Często ludzie myślą, że ornamentalna polichromia oznacza zdobienie ścian postaciami, ale to nie jest prawda – ornamentyka obejmuje motywy geometryczne, roślinne, arabeski i inne powtarzalne wzory, a nie przedstawienia ludzi czy scen. Architektoniczna to pojęcie bardzo szerokie i odnosi się raczej do samego kształtowania przestrzeni czy elementów konstrukcyjnych, a nie do dekoracji malarskiej. Z mojego doświadczenia wynika, że najczęstszy błąd polega na utożsamianiu każdej zdobionej ściany z polichromią figuralną, podczas gdy większość malowideł w domach czy budynkach świeckich to raczej ornamenty lub stylizowane wzory. W branży konserwatorskiej i wśród architektów wnętrz obowiązuje ścisły podział – jeśli na ścianie są postacie lub sceny fabularne, mamy do czynienia z polichromią figuralną. Tam, gdzie występują wzory, kratki, zwoje, mówimy o dekoracji ornamentalnej. Dobrym zwyczajem jest umiejętne rozróżnianie tych nazw, bo to wpływa na sposób podejścia do renowacji, dobór materiałów i właściwą interpretację historyczną dzieła. Przy projektowaniu nowych wnętrz znajomość tego podziału pozwala dobrać styl do oczekiwań inwestora oraz zachować spójność z pierwotnym zamysłem architekta czy artysty.