Piaskowce i wapienie są materiałami, które szczególnie wymagają impregnacji środkami hydrofobowymi, ze względu na ich porowatość i skłonność do wchłaniania wody. Impregnacja tych rodzajów skał ma na celu zwiększenie ich odporności na działanie wody oraz innych czynników atmosferycznych, co w praktyce przekłada się na dłuższą trwałość i estetykę powierzchni. Na przykład, w budownictwie, piaskowce często wykorzystywane są do elewacji budynków. W przypadku kontaktu z wodą, mogą one ulegać erozji oraz popękaniu. Impregnacja hydrofobowa tworzy na ich powierzchni barierę, która ogranicza wnikanie wilgoci, co jest zgodne z wytycznymi takimi jak PN-EN 1504-2, które opisują metody ochrony konstrukcji budowlanych. Warto również zaznaczyć, że odpowiednie środki hydrofobowe nie tylko poprawiają odporność na wilgoć, ale również chronią przed zanieczyszczeniami, co jest istotne w kontekście konserwacji obiektów zabytkowych, gdzie utrzymanie oryginalnego wyglądu jest kluczowe.
Wybór granitów, bazaltów czy dolomitów jako materiałów wymagających impregnacji hydrofobowej jest niepoprawny, ponieważ te skały charakteryzują się znacznie mniejszą porowatością w porównaniu do piaskowców i wapieni. Granity, będące skałami magmowymi, są z natury bardziej odporne na działanie wody, z racji ich gęstej struktury krystalicznej. Dlatego impregnacja nie jest konieczna, a jej zastosowanie mogłoby być nieefektywne. Bazalty, podobnie jak granity, cechują się niską porowatością, co sprawia, że również nie wymagają tego rodzaju ochrony. Dolomity, mimo że są bardziej porowate niż granity, często nie są narażone na takie same warunki jak piaskowce i wapienie, dlatego nie należy ich zaliczać do materiałów wymagających regularnej impregnacji. W praktyce, wybór niewłaściwych materiałów do impregnacji prowadzi do nieprawidłowego stosowania środków chemicznych, co może skutkować ich zbytecznym zużyciem oraz zwiększonymi kosztami. Warto przy tym pamiętać, że każdy materiał budowlany wymaga indywidualnego podejścia, a ignorowanie właściwości geomateriałów może prowadzić do przedwczesnego uszkodzenia konstrukcji, co jest sprzeczne z zasadami odpowiedzialnego zarządzania projektami budowlanymi i konserwacyjnymi.