Kwalifikacja: BUD.24 - Prowadzenie prac renowatorskich elementów architektury

Dość często spotyka się przekonanie, że wzmacnianie rys w ścianach murowanych wystarczy wykonać tylko od strony zewnętrznej lub wewnętrznej, ewentualnie tam, gdzie rysa wydaje się dłuższa. W praktyce jednak takie podejście wynika głównie z chęci uproszczenia robót albo niewystarczającej wiedzy o pracy konstrukcji murowych. Zabezpieczając pęknięcia wyłącznie z jednej strony, nie zapewniamy właściwego przewiązania elementów muru na całej grubości, co może prowadzić do dalszego rozwarstwiania się ściany lub ponownego pojawienia się uszkodzeń. Rysy przechodzące przez całą grubość muru oznaczają, że struktura ściany została naruszona na całym przekroju i naprężenia działają równomiernie zarówno wewnątrz, jak i na zewnątrz. Z tego powodu klamrowanie powinno obejmować obie strony – tylko wtedy uzyskamy pełną ciągłość konstrukcji i skuteczne przenoszenie obciążeń. Naprawa jednostronna jest niewystarczająca, ponieważ klamry mogą nie związać poprawnie wszystkich warstw muru, przez co naprawa ma charakter powierzchowny, a nie głęboki. Również argument o długości rysy jest mylący – długość pęknięcia nie determinuje miejsca klamrowania, ponieważ liczy się całościowe wzmocnienie, a nie lokalne działania zależne od wizualnego obrazu uszkodzenia. Standardy branżowe, takie jak instrukcje ITB czy wytyczne międzynarodowe, jasno wskazują, że przy rysach przechodzących przez całą ścianę należy stosować wzmocnienia po obu stronach konstrukcji. Moim zdaniem, wiele osób wybiera naprawy jednostronne przez oszczędność czasu albo dostępność, ale skuteczność takiej metody jest wyraźnie ograniczona i niezgodna z dobrą praktyką budowlaną.