Kwalifikacja: BUD.24 - Prowadzenie prac renowatorskich elementów architektury

Wybór innej szerokości jako granicznej dla rozłupywania desek to dość częsty błąd, zwłaszcza gdy ktoś nie miał okazji zetknąć się z praktyką na budowie czy dokładnymi wytycznymi norm. Często się myśli, że im szersza deska, tym lepiej – mniej elementów do mocowania, szybciej się robi podłoże, mniej pracy. Jednak właśnie przy tynkowaniu to jest pułapka, bo duże szerokości desek prowadzą do powstawania pęknięć na tynku z powodu pracy drewna. Odpowiedzi wskazujące na granicę 8 lub 10 cm są zbyt restrykcyjne – takie parametry nie są wymagane w polskich standardach i raczej stosuje się je tylko wtedy, gdy ktoś chce być bardzo ostrożny, ale nie jest to uzasadnione technicznie. Z kolei wybór 14 cm to już za szeroko – w praktyce deski o takiej szerokości bardzo mocno „pracują” pod wpływem zmian wilgotności, co powoduje potem pęknięcia tynku, a nawet odspajanie się całych fragmentów powłoki. Moim zdaniem wielu osobom wydaje się, że nowoczesne tynki rozwiążą problem – ale niestety, żaden rodzaj zaprawy nie zniweluje pracy źle przygotowanego podłoża. Kluczowe jest trzymanie się zasady: powyżej 12 cm – rozłupać. To kompromis między wygodą wykonania a trwałością i jakością tynku. Często pomijany szczegół, a potem inwestorzy mają reklamacje i naprawy, bo tynk po prostu nie wytrzymał warunków eksploatacji. Warto więc w praktyce nie iść na skróty i pamiętać o tej regule, żeby nie generować sobie dodatkowej pracy później.