Kwalifikacja: BUD.24 - Prowadzenie prac renowatorskich elementów architektury

Kredowe, olejne i krzemianowe farby, mimo że mają swoje zastosowania w różnych technikach malarskich, nie są odpowiednie do malowania w technice al fresco. Farby kredowe, choć łatwe w użyciu i oferujące szeroką gamę kolorów, nie mają odpowiedniej trwałości i odporności na wilgoć, co czyni je niewłaściwym wyborem do malowania na świeżym tynku. Ich struktura nie zapewnia właściwego związania z podłożem, co prowadzi do szybkiego odpryskiwania i blaknięcia kolorów. Z kolei farby olejne, znane ze swojej intensywności i głębi kolorów, zasychają w inny sposób, tworząc na powierzchni film, który czasami może oddzielać się od tynku, co w dłuższej perspektywie może doprowadzić do degradacji malowidła. Farby krzemianowe, które są bardziej odporne na zmienne warunki atmosferyczne, również nie są odpowiednie w przypadku techniki al fresco, ponieważ wymagają innej metody aplikacji. Używanie nieodpowiednich farb może prowadzić do typowych błędów myślowych, gdzie malarze, nie mając pełnej wiedzy o charakterystyce materiałów, wybierają farby zgodnie z ich popularnością lub dostępnością, nie biorąc pod uwagę praktycznych aspektów związanych z techniką malarską. Zrozumienie właściwości chemicznych i fizycznych farb jest kluczowe dla osiągnięcia trwałych i estetycznych efektów w sztuce freskowej.