Klej epoksydowy jest najczęściej stosowanym i zalecanym rozwiązaniem przy naprawie miejscowych pęknięć w kamieniu, zarówno naturalnym, jak i sztucznym. Wynika to z jego bardzo wysokiej wytrzymałości mechanicznej, świetnej przyczepności do podłoży mineralnych oraz odporności na czynniki chemiczne i atmosferyczne. W branży kamieniarskiej epoksydy są praktycznie standardem, bo pozwalają na trwałe scalanie nawet bardzo drobnych fragmentów, nie powodują przebarwień i po związaniu tworzą mocne, sztywne spoiny. Stosuje się je zarówno do granitu, marmuru, jak i innych kamieni dekoracyjnych. Moim zdaniem, warto podkreślić, że kleje epoksydowe można dodatkowo barwić pigmentami, co pozwala na uzyskanie zbliżonego koloru do samego kamienia – to bardzo przydatne w naprawach widocznych powierzchni. Osobiście widziałem, jak nawet drobne elementy parapetów czy schodów „trzymają się” latami właśnie na epoksydzie, czego nie da się powiedzieć o innych typach klejów. Z mojego doświadczenia wynika także, że w przypadku zabytkowych elementów kamiennych, stosowanie klejów epoksydowych jest najlepszą praktyką konserwatorską, bo zapewnia trwałość oraz minimalizuje ryzyko wtórnych uszkodzeń. Naprawdę trudno znaleźć lepsze rozwiązanie pod względem technicznym i praktycznym.
Temat klejenia kamienia bywa mylący, bo na rynku jest wiele różnych rodzajów klejów, ale nie każdy z nich nadaje się do tego typu zastosowań. Kleje poliuretanowe mają szerokie zastosowanie w budownictwie, szczególnie przy klejeniu drewna, metalu czy płyt izolacyjnych, jednak nie gwarantują odpowiedniej przyczepności i odporności mechanicznej na podłożach kamiennych. Z mojego doświadczenia wynika, że poliuretan na powierzchniach mineralnych często nie „trzyma” na dłuższą metę, szczególnie przy narażeniu na wilgoć czy zmiany temperatur. Co do klejów polimerowych, to one lepiej sprawdzają się przy elastycznych spoinach, tam gdzie wymagane jest pewne „pracowanie” materiału, przykładowo przy montażu paneli czy ceramiki. Niestety, kamień jako materiał bardzo twardy i mało elastyczny potrzebuje kleju, który po utwardzeniu będzie sztywny i bardzo odporny na ściskanie oraz zrywanie – a polimerowe tego nie zapewniają. Butapren to z kolei klej kontaktowy używany głównie do gumy, skóry, drewna i tkanin, a do kamienia zupełnie się nie nadaje – nie zapewnia odpowiedniego zespolenia mineralnych struktur oraz może reagować z porowatą powierzchnią kamienia, powodując np. przebarwienia. Bardzo często spotykam się z przekonaniem, że „każdy klej coś tam sklei”, ale w przypadku kamienia trzeba kierować się nie tylko siłą klejenia, ale też trwałością, odpornością na starzenie i warunki atmosferyczne. Dobre praktyki branżowe i zalecenia producentów kamieni mówią praktycznie jednym głosem – kleje epoksydowe są tutaj bezkonkurencyjne. Stosowanie innych typów klejów to niestety proszenie się o szybkie odspajanie, osłabienie konstrukcji lub nieestetyczne naprawy. To taki typowy błąd początkujących, którzy nie doceniają specyfiki materiału i wymagań technicznych.