Kwalifikacja: BUD.24 - Prowadzenie prac renowatorskich elementów architektury

W przypadku spoinowania zewnętrznych okładzin z kamienia naturalnego, takiego jak sjenit, wybór zaprawy ma kluczowe znaczenie dla trwałości całej konstrukcji. Zdarza się, że ktoś myśli o zaprawie gipsowej, bo łatwo się ją przygotowuje i szybko wiąże, ale taki wybór zupełnie nie nadaje się na zewnątrz – gips jest bardzo wrażliwy na wilgoć, praktycznie natychmiast się degraduje pod wpływem deszczu czy mrozu. Równie często pojawia się zaprawa wapienna, która rzeczywiście daje elastyczność i jest dość "oddychająca", ale niestety nie wytrzymuje dużych obciążeń mechanicznych i nie jest odporna na intensywne działanie wody – w naszym klimacie szybko by się wypłukała, tworząc nieszczelności. Jeśli chodzi o zaprawę gipsowo-wapienną, to połączenie teoretycznie mogłoby się wydawać lepsze, bo mamy jeszcze trochę elastyczności, ale nadal gips jest słabym ogniwem. Często wybór takich zapraw to wynik myślenia kategoriami wnętrzarskimi albo zbyt dużego przywiązania do tradycji bez uwzględnienia nowoczesnych norm. Zasady sztuki budowlanej oraz obowiązujące normy jasno wskazują, że na zewnątrz, tam gdzie liczy się mrozoodporność, wodoodporność i wytrzymałość – tylko zaprawy cementowe bądź cementowo-wapienne się sprawdzą. Próby użycia innych typów zapraw mogą prowadzić do szybkiej degradacji spoin, z czym już niejeden wykonawca się sparzył. Moim zdaniem warto pamiętać, że nawet drobny błąd przy doborze materiałów może skutkować kosztownymi poprawkami i obniżeniem trwałości elewacji.