Kwalifikacja: BUD.24 - Prowadzenie prac renowatorskich elementów architektury

Jeżeli pojawia się problem odparzeń na dużych powierzchniach starego tynku, to próba ukrycia tego pod nową gładzią z zaprawy wapiennej to nie jest dobry pomysł. Taka gładź nie usunie starego problemu – wręcz przeciwnie, może nawet pogorszyć sytuację, bo świeża warstwa będzie opierała się na niestabilnym podłożu. Z czasem pojawią się kolejne pęknięcia, odspojenia, a całość będzie wyglądać nieestetycznie. Często kusi, żeby powierzchnię po prostu zatrzeć gęstym zaczynem cementowym, licząc na to, że 'sklei' wszystko razem. Niestety, to tylko maskuje uszkodzenia na krótką metę – cement na starym, odparzonym tynku nie poprawi przyczepności, a nawet może wywołać dalsze naprężenia, prowadząc do kolejnych zniszczeń. Zdarza się też spotkać pomysł wzmacniania tynku solami kwasu fluorowodorowego – trochę jakby próbować leczyć złamaną nogę plastrem. Po pierwsze, taka chemia jest bardzo niebezpieczna, po drugie, wcale nie gwarantuje poprawy przyczepności na dużych powierzchniach i nie jest zgodna z dobrymi praktykami budowlanymi. Często popełnia się błąd, myśląc, że powierzchniowa naprawa wystarczy, ale w budownictwie stare, uszkodzone warstwy muszą być usunięte, żeby uzyskać trwały efekt. To zalecają i normy branżowe, i doświadczeni wykonawcy. Także kluczowe jest, żeby nie szukać prostych szybkich rozwiązań, tylko dokładnie przygotować podłoże – a to wymaga usunięcia wszystkiego, co odparzone. Inaczej będzie to tylko odwlekanie problemu w czasie i strata pieniędzy na kolejne poprawki.