Kwalifikacja: BUD.24 - Prowadzenie prac renowatorskich elementów architektury
Kategorie: Techniki renowacji Tynki i powłoki Przyczyny uszkodzeń
Jeżeli podczas renowacji tynku wapiennego niewielki fragment uległ odspojeniu, to należy
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
Wybór opcji ze skuciem odspojonego fragmentu tynku jest zgodny z praktyką konserwatorską i zasadami technologii robót tynkarskich. Tynk wapienny, zwłaszcza na obiektach historycznych albo podczas zwykłych renowacji, powinien być naprawiany możliwie najmniej inwazyjnie. Jeśli tylko niewielki fragment uległ odspojeniu, nie ma sensu niszczyć całości – to byłoby wręcz nieprofesjonalne. Skucie wyłącznie uszkodzonej części pozwala zachować integralność oryginalnej powierzchni, minimalizuje ingerencję i koszty, ale też szanuje materiał, który – bardzo często – ma wartość historyczną czy dekoracyjną. Potem taki fragment przygotowuje się do naprawy, oczyszcza krawędzie, gruntuje odpowiednim środkiem i stosuje zaprawę o parametrach zbliżonych do oryginału, najlepiej wapienną. Moim zdaniem takie podejście to nie tylko oszczędność pracy, ale też wyraz szacunku do myśli technicznej dawnych czasów. W branży utarło się, że każda naprawa powinna być lokalna – tylko tam, gdzie to potrzebne. Takie zalecenia można znaleźć choćby w wytycznych Generalnego Konserwatora Zabytków czy podręcznikach dotyczących renowacji. Dobrze jest też pamiętać, by po naprawie odtworzyć fakturę tynku i zadbać o prawidłowe wiązanie nowej zaprawy z podłożem. Z mojego doświadczenia wynika, że precyzyjna i oszczędna naprawa daje najlepsze efekty wizualne i techniczne.