Kwalifikacja: BUD.24 - Prowadzenie prac renowatorskich elementów architektury

W praktyce renowacji murów nietynkowanych pojawia się pokusa, by ubytki w cegłach "załatać" na różne sposoby – choćby przez wypełnienie ich żywicą akrylową albo zastosowanie kawałków cegły, czy nawet specjalnych zapraw naprawczych. Niestety, takie rozwiązania nie spełniają kluczowych wymagań wytrzymałościowych ani nie zachowują autentycznego charakteru muru. Wypełnienie dużego ubytku żywicą tworzy sztuczny "korek", który nie pracuje tak jak oryginalny materiał i bardzo często prowadzi do powstawania naprężeń, które mogą spowodować kolejne zniszczenia. Uzupełnianie ubytków kawałkami cegły, choć czasem stosowane przy drobnych naprawach, przy tak dużym ubytku prowadzi do osłabienia całej cegły i jej otoczenia – nie uzyskuje się w ten sposób jednolitej struktury, a połączenia są nieszczelne i nietrwałe. Również zaprawy naprawcze mają ograniczone zastosowanie – są dobre przy płytkich ubytkach lub rysach, ale przy braku ponad połowy objętości cegły nie zapewnią odpowiedniej nośności. Bardzo częstym błędem jest myślenie, że skoro coś "trzyma się" po naprawie, to już jest dobrze – z czasem takie prowizorki prowadzą do jeszcze większych uszkodzeń. Zgodnie z zasadami sztuki budowlanej i wytycznymi dotyczącymi napraw murów, jeśli ubytek przekracza 50% objętości cegły, należy ją po prostu wymienić na nową, a nie eksperymentować z tymczasowymi metodami naprawy. Wtedy mamy pewność, że mur zachowa swoje właściwości i nie trzeba będzie za kilka lat wracać do tego samego problemu.