Kwalifikacja: BUD.24 - Prowadzenie prac renowatorskich elementów architektury

Często można spotkać się z przekonaniem, że agresywne metody, takie jak piaskowanie czy przekuwanie, najlepiej radzą sobie z trwałymi zabrudzeniami. Jednak przy granicie — szczególnie nieotynkowanym i narażonym na ekspozycję — takie podejście jest bardzo ryzykowne. Piaskowanie to technika mocno inwazyjna. Usuwa nie tylko zabrudzenia, ale potrafi również naruszyć wierzchnią warstwę kamienia, powodując jego szorstkość i trwałe uszkodzenia. Nie jest to zgodne z dobrymi praktykami konserwatorskimi, gdzie priorytetem jest zachowanie jak najwięcej oryginalnej substancji zabytkowej. Przekuwanie natomiast kompletnie nie nadaje się do czyszczenia powierzchni z zabrudzeń tłustych — to metoda typowo budowlana, stosowana raczej do usuwania starych spoin czy mocno zdegradowanych fragmentów materiału, a nie do subtelnego oczyszczania lica muru. Czyszczenie suchym lodem co prawda bywa wykorzystywane w niektórych przypadkach, szczególnie przy usuwaniu graffiti lub zanieczyszczeń organicznych, ale przy tłustych zabrudzeniach ta metoda nie zawsze daje oczekiwany efekt. Suchy lód nie rozpuszcza tłuszczów tak skutecznie jak para wodna, a dodatkowo może powodować szok termiczny i mikropęknięcia w strukturze kamienia. Zbyt często spotyka się myślenie, że najskuteczniejsze jest to, co najsilniejsze, ale w przypadku granitu i tłustych osadów, to właśnie delikatna, ale skuteczna para wodna pozwala bezpiecznie oczyścić powierzchnię bez obaw o jej uszkodzenie. Takie są też rekomendacje większości konserwatorów zabytków oraz wytyczne branżowe dotyczące pielęgnacji i renowacji murów kamiennych.