Kwalifikacja: BUD.24 - Prowadzenie prac renowatorskich elementów architektury

Analizując zastosowanie narzędzi pokazanych na zdjęciach, warto zwrócić uwagę na ich przeznaczenie i ograniczenia w kontekście obróbki lica muru kamiennego. Piła ręczna – choć bywa niezastąpiona w pracy z drewnem, jej konstrukcja kompletnie nie nadaje się do obróbki kamienia, zwłaszcza jeśli chodzi o nadawanie faktury krzesanej. Zdarza się, że ktoś przez pomyłkę uznaje piłę za narzędzie uniwersalne, ale w praktyce jej zęby bardzo szybko się tępią przy kontakcie z twardym materiałem, a efekt pracy byłby mizerny, wręcz destrukcyjny dla lica muru. Strug stolarski, drugi z pokazanych sprzętów, to typowe narzędzie dla stolarzy – pozwala uzyskać bardzo gładką powierzchnię drewna. W kamieniarstwie nie ma jednak zastosowania, ponieważ nie radzi sobie z twardością i strukturą kamienia, a nawet przy najostrożniejszej próbie użycia po prostu by się uszkodził. Widiowy klin, czyli stożkowaty element na trzecim zdjęciu, wykorzystywany jest do rozłupywania większych brył kamienia, a nie do wykańczania powierzchni i nadawania jej odpowiedniej faktury. To typowy błąd, że ktoś myli narzędzia służące do rozbiórki z tymi, którymi wykonuje się detale wykończeniowe. Tak naprawdę, tylko groszkownik, czyli ostatnie z narzędzi, pozwala na uzyskanie faktury krzesanej, zgodnie z tradycją rzemiosła kamieniarskiego i wymaganiami konserwatorskimi. Pozostałe narzędzia nie spełniają ani wymogów technicznych, ani estetycznych i ich zastosowanie byłoby dużym błędem z punktu widzenia branżowych dobrych praktyk.