Kwalifikacja: BUD.24 - Prowadzenie prac renowatorskich elementów architektury

Wybór odpowiedniego materiału ściernego do polerowania elementów kamiennych jest kluczowy, bo od tego zależy nie tylko wygląd, ale też trwałość wykończenia. Karborund, czyli węglik krzemu, a także szmergiel szlamowy to materiały, które zdecydowanie lepiej sprawdzają się podczas wstępnego szlifowania, usuwania większych nierówności czy zgrubnego przygotowania powierzchni. Można powiedzieć, że świetnie radzą sobie z twardszymi kamieniami i tam, gdzie trzeba szybko nadać kształt, ale nie nadają się do nadawania połysku. Z mojego punktu widzenia, wiele osób myli proces szlifowania z polerowaniem, a to są zupełnie inne etapy obróbki – szlifowanie zostawia powierzchnię dość chropowatą, czasem z drobnymi rysami, które dopiero trzeba wypolerować. Sam szmergiel, niezależnie czy w formie proszku czy szlamu, jest zbyt agresywny jako końcowe wykończenie. Węglik krzemu natomiast może zmatowić powierzchnię, a nawet wywołać mikrospękania przy zbyt mocnym dociążeniu. Trypla jest dużo delikatniejsza, ponieważ jej cząstki są drobniejsze i mają bardziej zaokrąglone krawędzie, co pozwala na stopniowe wygładzanie bez niszczenia struktury kamienia. Uważam, że częstym błędem jest traktowanie wszystkich materiałów ściernych jako równoważnych na każdym etapie prac – w rzeczywistości każdy ma swoje, specyficzne zastosowanie. Polerowanie wymaga cierpliwości i właśnie odpowiedniego ścierniwa, bo tylko wtedy można osiągnąć prawdziwy połysk i zabezpieczyć powierzchnię przed zabrudzeniami. Warto więc sięgać po sprawdzone metody i nie mieszać ścierniw, których działanie jest zupełnie inne od oczekiwanego efektu.