Kwalifikacja: BUD.24 - Prowadzenie prac renowatorskich elementów architektury

W przypadku tego pytania można spotkać się z kilkoma typowymi pomyłkami, które wynikają z mieszania pojęć związanych z tynkami dekoracyjnymi. Na przykład, wybierając stiuk, często myśli się o jego szlachetności i efektownym wyglądzie, bo rzeczywiście – stiuki od wieków stosuje się do ozdabiania wnętrz, zwłaszcza w stylach historycznych. Jednak technika jego wykonania polega głównie na nakładaniu i szlifowaniu masy, która imituje marmur lub inny kamień. Tu nie stosuje się nakładania kilku kolorowych warstw i celowego zeskrobywania ich w celu uzyskania wzoru, tylko raczej modelowanie i polerowanie powierzchni. Sztukateria natomiast to zupełnie inna bajka – są to ozdobne elementy, zwykle prefabrykowane lub odlewane na miejscu, które mocuje się na ścianach czy sufitach. One mogą być wykonane z gipsu, cementu, żywicy, ale nie mają nic wspólnego z tynkowaniem warstwami kolorowej zaprawy. Sztablatura to z kolei określenie na gładką warstwę tynku cementowo-wapiennego, którą wyprowadza się na podkładzie z tynku podkładowego, żeby uzyskać równe podłoże pod malowanie lub inne prace wykończeniowe. W żadnym wypadku nie jest to technika dekoracyjna z użyciem barwnych warstw czy zeskrobywania. Moim zdaniem, częsty błąd polega na tym, że nazwy te brzmią podobnie i wszystkie kojarzą się z czymś szlachetnym lub ozdobnym, ale technologia ich wykonania i zastosowanie są zupełnie różne. Dlatego, żeby rozpoznać właściwą odpowiedź, trzeba zwracać uwagę na szczegóły techniczne każdej z tych metod – i właśnie sgraffito, według klasycznych wytycznych branżowych, polega na zróżnicowaniu kolorystycznym uzyskanym przez częściowe zdrapywanie warstw.