Kwalifikacja: BUD.24 - Prowadzenie prac renowatorskich elementów architektury

W kontekście tej fotografii łatwo pomylić różne zjawiska widoczne na murach, zwłaszcza gdy nie pracowało się jeszcze przy naprawach cegły. Resztki tynku zazwyczaj mają zupełnie inną strukturę i często występują w postaci cienkich, nieregularnych płatów przyklejonych do powierzchni cegły albo fugi – tutaj natomiast widzimy jednolitą, jasną zaprawę wypukłą względem płaszczyzny muru, wyraźnie odcinającą się od oryginalnej cegły. Wysolenia objawiają się jako białawy nalot, najczęściej w postaci wykwitów soli, które powstają, gdy przez mur migruje wilgoć – w tym przypadku nie widać typowych smug ani krystalicznych wykwitów typowych dla tego zjawiska. Fragment napisu farbą z kolei można byłoby rozpoznać po wyraźnych, liniowych kształtach i innej fakturze, natomiast tu nie ma żadnych śladów liter czy śladów pędzla. Jednym z najczęstszych błędów na budowie jest właśnie mylenie różnych typów uszkodzeń, bo wyglądają na pierwszy rzut oka trochę podobnie. W rzeczywistości kluczowe jest tu rozpoznanie, że mamy do czynienia z nowym materiałem na miejscu dawnych ubytków, który został zbyt kontrastowo dobrany i nie spełnia wymagań estetycznych ani technicznych. W dobrych praktykach naprawczych zawsze podkreśla się potrzebę stosowania materiałów kompatybilnych z oryginałem zarówno pod względem technicznym, jak i wizualnym. Tego typu "łaty" świadczą często o braku doświadczenia ekipy remontowej albo o pośpiechu. W branży kładzie się duży nacisk na szkolenie w zakresie rozpoznawania uszkodzeń i doboru właściwych technologii naprawczych, żeby uniknąć takich błędów, które później są nie tylko nieestetyczne, ale mogą prowadzić do dalszej degradacji muru.