Odpowiedź "destylowaną" jest poprawna, ponieważ w procesie renowacji polichromii szczególnie ważne jest, aby nie wprowadzać do materiałów restauratorskich zanieczyszczeń, które mogą pochodzić z wody o innym składzie chemicznym. Woda destylowana jest wolna od minerałów i zanieczyszczeń, co czyni ją idealnym wyborem do zmywania odzyskanej polichromii. Dzięki temu minimalizuje się ryzyko reakcji chemicznych, które mogą negatywnie wpływać na zachowanie oryginalnych pigmentów oraz substancji wiążących. W praktyce, użycie wody destylowanej w końcowym etapie renowacji pozwala na delikatne usunięcie pozostałości, zachowując jednocześnie integralność i estetykę odnawianych obiektów. W kontekście dobra praktyki konserwatorskiej, zaleca się również przeprowadzanie prób na małych fragmentach, aby upewnić się, że zastosowane materiały nie będą miały negatywnego wpływu na renowację.
Wybór wody mineralnej, wodociągowej lub źródlanej do zmywania odzyskanej polichromii może prowadzić do niepożądanych efektów oraz uszkodzeń. Woda mineralna, która zawiera różnorodne minerały, może wchodzić w reakcje chemiczne z pigmentami użytymi w polichromii, powodując ich utlenienie lub przebarwienie. Woda wodociągowa, często uzdatniana, zazwyczaj zawiera chlor oraz inne substancje chemiczne, które mogą być szkodliwe dla delikatnych materiałów i wykończeń. Z kolei woda źródlana, choć bardziej naturalna, nadal może zawierać drobne zanieczyszczenia mineralne, które mogą wpłynąć na trwałość oraz wygląd polichromii. Przygość do takich opcji może wynikać z mylnego przekonania, że naturalność wody jest wystarczająca do jej wykorzystania w pracach konserwatorskich. Jednak rzeczywistość jest taka, że każdy rodzaj wody, który nie jest destylowany, niesie ze sobą ryzyko wprowadzenia niepożądanych substancji chemicznych, co może prowadzić do długotrwałych problemów z zachowaniem estetyki i integralności odnawianych obiektów. Dlatego kluczowe jest stosowanie wody destylowanej, aby zapewnić bezpieczeństwo i jakość prac konserwatorskich.