Kwalifikacja: BUD.24 - Prowadzenie prac renowatorskich elementów architektury
Kategorie: Materiały i preparaty Techniki renowacji Tynki i powłoki
Podczas naprawy odparzonego tynku wykonanego na podłożu betonowym kolejność czynności technologicznych przed wykonaniem nowego tynku jest następująca:
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
Prawidłowa kolejność przy naprawie odparzonego tynku na betonie to najpierw skucie starego tynku, potem nacinanie podłoża, a na końcu gruntowanie. Czemu tak? Skucie tynku to absolutna podstawa – nie ma sensu nakładać nowej warstwy na coś, co się nie trzyma. Stary tynk, który odparzył się od podłoża, i tak będzie odpychał każdą nową warstwę, więc musi wylecieć. Po usunięciu tynku trzeba zająć się samym betonem. Nacinanie podłoża to taki trochę niedoceniany etap, a moim zdaniem jest kluczowy – daje nowemu tynkowi lepszą przyczepność, szczególnie na gładkich powierzchniach betonowych, gdzie bez tych nacięć nowa warstwa mogłaby się potem łuszczyć lub odpaść. Dopiero na końcu stosuje się gruntowanie, bo to właśnie grunt ma za zadanie wzmocnić i ustabilizować podłoże, a także zmniejszyć chłonność betonu. Z doświadczenia wiem, że jeśli odwrócimy te czynności, to np. gruntowanie starego tynku jest bez sensu – to wyrzucenie materiału i kasy w błoto. Dobra praktyka mówi jasno: najpierw usuwamy to, co jest słabe, potem przygotowujemy podłoże mechanicznie, a dopiero na sam koniec zabezpieczamy je gruntem. W podręcznikach do technologii robót wykończeniowych w budownictwie, czy nawet w wytycznych producentów tynków, ta kolejność jest powtarzana jak mantra. No i na budowie, jeśli chce się mieć robotę zrobioną porządnie, to właśnie ta kolejność się sprawdza – widziałem to nie raz.