Kwalifikacja: BUD.24 - Prowadzenie prac renowatorskich elementów architektury

Często spotykam się z myśleniem, że skoro kiedyś używano gliny czy gipsu do różnych prac budowlanych, to i pod terakotę się nadadzą. Tymczasem gliniane podłoże w praktyce jest zbyt miękkie i mocno chłonie wodę. Często pęka, a po jakimś czasie cała posadzka zaczyna się ruszać, co kończy się połamanymi płytkami. Gips, choć wydaje się gładki i 'czysty', kompletnie nie nadaje się pod terakotę, zwłaszcza w miejscach narażonych na wilgoć, bo po prostu wchłania wodę jak gąbka i z czasem traci swoje parametry wytrzymałościowe. Wapienne podkłady mają nieco lepsze właściwości, ale niestety nie dorównują cementowym – są kruche i mogą się wykruszać, szczególnie przy dużych obciążeniach czy intensywnym użytkowaniu (np. na korytarzach czy w kuchniach). Wybór takiego podłoża to typowy błąd początkujących, często wynikający z braku wiedzy o właściwościach materiałów i tym, jak reagują one na wilgoć czy nacisk. Cementowe podkłady to nie jest przypadkowa moda – po prostu najlepiej przenoszą obciążenia, nie odkształcają się i tworzą solidną bazę pod wszelkie prace glazurnicze. W każdej dobrej szkole budowlanej uczą, że pod terakotę tylko cement, właśnie z tych powodów. Zastosowanie innych materiałów pod posadzkę tego typu to proszenie się o kłopoty: pęknięcia, odspojenia płytek lub nawet całkowite odpadanie fragmentów posadzki. W praktyce, jeżeli chcemy wykonać pracę raz a porządnie, bez poprawek i reklamacji – wybieramy podkład cementowy, zgodnie z aktualnymi normami i zaleceniami producentów materiałów budowlanych.