Kwalifikacja: BUD.24 - Prowadzenie prac renowatorskich elementów architektury

Zjawisko powstawania pęcherzy na powłoce malarskiej jest dość złożone i często nie jest poprawnie diagnozowane, przez co popełnia się typowe błędy. Wiele osób myśli, że nałożenie zbyt grubej warstwy farby może od razu prowadzić do powstawania pęcherzy, ale w praktyce gruba warstwa powoduje raczej nierównomierne wysychanie, spływanie farby lub zmarszczki na powierzchni, a nie typowe pęcherze opisane w pytaniu. Malowanie na zbyt nasiąkliwym podłożu również nie generuje takich efektów – co najwyżej farba będzie wciągana głęboko w strukturę ściany, przez co powłoka stanie się matowa, nierówna lub pojawią się plamy, ale nie pęcherze. Często też pojawia się przekonanie, że na alkalicznych tynkach mogą pojawić się pęcherze, jednak w rzeczywistości problem dotyczy raczej złego wiązania farby, odspajania się powłoki lub przebarwień, bo farby olejne nie są odporne na alkalia. Głównym źródłem pęcherzy jest obecność wilgoci – kiedy farba izoluje wilgoć w podłożu, powstaje ciśnienie pary, która szuka ujścia i tworzy pęcherze pod warstwą farby. To klasyczny przykład braku odpowiedniego przygotowania lub pośpiechu, kiedy maluje się "na świeżo". Przyczyną błędnych wniosków bywa też mylenie różnych defektów malarskich – nie wszystko, co jest nieprawidłowe na powłoce, wynika z tych samych przyczyn, dlatego poprawna diagnoza jest tutaj kluczowa. Moim zdaniem warto przy każdej pracy malarskiej poświęcić więcej czasu na analizę podłoża i stosować się do zaleceń producentów oraz norm branżowych.