Kwalifikacja: BUD.24 - Prowadzenie prac renowatorskich elementów architektury

W branży budowlanej pojawia się czasem przekonanie, że równie dobrze można do sprawdzania równości podłoża używać łaty o dowolnej długości – na przykład 1 m, 3 m, albo nawet 4 m. Jednak to błędne podejście, które powoduje sporo problemów na etapie układania okładzin ceramicznych. Zbyt krótka łata, jak metrówka, nie pokaże nam większych nierówności czy falistości posadzki albo ściany. Takie miejsca mogłyby potem prowadzić do powstawania pustek pod płytkami, a w konsekwencji ich pękanie czy odspajanie – niestety widziałem to już nieraz. Z drugiej strony, posługiwanie się zbyt długą łatą (3 czy 4 metry) jest mało praktyczne. Trudno ją stabilnie oprzeć na całej powierzchni, szczególnie w mniejszych pomieszczeniach, a do tego wydłużają się pomiary i można przez to przeoczyć lokalne nierówności, które mieszczą się w zakresie tej długości. Popularnym błędem jest myślenie, że dłuższa łata to zawsze lepsza kontrola – tymczasem norma i doświadczenie fachowców wskazują, że to właśnie 2 metry dają optymalny kompromis między precyzją a praktycznością. Warto pamiętać, że w wymaganiach technicznych (np. PN-B-10110) zaleca się sprawdzanie równości właśnie przy pomocy łaty 2-metrowej, gdzie dopuszczalne nierówności nie powinny przekroczyć zwykle 2 mm. Odejście od tej zasady często skutkuje kłopotami na etapie eksploatacji, a klienci mają powody do reklamacji. Moim zdaniem dobrze znać te standardy, bo potem nie ma niepotrzebnych nerwów i poprawek.