Kwalifikacja: BUD.24 - Prowadzenie prac renowatorskich elementów architektury
Tynki wapienne oraz cementowo-wapienne, które straciły swoje właściwości pod wpływem warunków atmosferycznych, można wzmocnić przez nasycenie ich zewnętrznej warstwy
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
Mleko wapienne jest emulsyjnym roztworem wody i wapna, które po aplikacji tworzy na powierzchni tynku cienką warstwę mineralną. Dzięki temu mleko wapienne nie tylko wypełnia mikropęknięcia i porowatości tynku, ale także poprawia jego odporność na działanie czynników atmosferycznych, takich jak deszcz, mróz czy promieniowanie UV. W praktyce, stosowanie mleka wapiennego w renowacji tynków wapiennych i cementowo-wapiennych jest zalecane w standardach konserwatorskich, ponieważ pozwala na zachowanie naturalnych właściwości materiałów. Dodatkowo, mleko wapienne wspomaga proces karbonatyzacji, co w dłuższym okresie wpływa na trwałość i estetykę tynku. Z tego powodu jego użycie jest powszechnie akceptowane w branży budowlanej oraz konserwatorskiej i powinno być uwzględnione w projektach renowacyjnych, zwłaszcza w obiektach zabytkowych.
Woda barytowa, jako substancja nasycona barytem, nie jest odpowiednia do wzmacniania tynków wapiennych i cementowo-wapiennych. Jej zastosowanie w budownictwie ogranicza się głównie do konkretnych zastosowań w geotechnice i ochronie przed promieniowaniem. Mimo iż może mieć pewne właściwości uszczelniające, nie działa w sposób, który mógłby poprawić stan tynków, a wręcz może prowadzić do dodatkowych problemów, jak nadmierne obciążenie strukturalne. Gruntowniki pokostowe, choć używane w niektórych kontekstach wzmacniających, są bardziej odpowiednie do impregnacji drewna niż do tynków. Pokost, jako olej, może prowadzić do powstawania filmów, które mogą utrudniać oddychanie tynku, co w dłuższej perspektywie prowadzi do degradacji materiału pod wpływem wilgoci. Roztwór żywicy silikonowej może być stosowany jako środek hydrofobowy, ale jego użycie na tynkach wapiennych jest niezalecane, ponieważ może zakłócać naturalne procesy dyfuzji pary wodnej, co prowadzi do gromadzenia wilgoci wewnątrz struktury. W kontekście renowacji, ważne jest, aby używać materiałów, które współpracują z odpowiednimi właściwościami tynków wapiennych, co potwierdzają doświadczenia praktyków oraz wytyczne konserwatorskie.