Kwalifikacja: BUD.24 - Prowadzenie prac renowatorskich elementów architektury
Kategorie: Materiały i preparaty Przyczyny uszkodzeń
Zaprawy przeznaczone do renowacji zawilgoconych i zasolonych obiektów zabytkowych powinny zawierać
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
Tras reński w zaprawach renowacyjnych to naprawdę trafiony wybór, zwłaszcza jeśli chodzi o obiekty zabytkowe zawilgocone i zasolone. Jego główna zaleta polega na tym, że wiąże wolny wapń, co ogranicza wykwity solne i przeciwdziała powstawaniu szkodliwych produktów solnych wewnątrz zaprawy. Dodatkowo tras reński znacznie poprawia odporność chemiczną i wodoodporność zaprawy, co jest kluczowe w starych murach, gdzie problem z wilgocią i solami potrafi być naprawdę uporczywy. W praktyce stosuje się go w tynkach renowacyjnych według wytycznych WTA (Wissenschaftlich-Technische Arbeitsgemeinschaft für Bauwerkserhaltung und Denkmalpflege), które są uznawane za standard przy renowacjach zabytków. Może nie każdy wie, ale tras reński sprawia też, że tynki stają się bardziej porowate, dzięki czemu mogą „oddychać” i oddawać wilgoć do otoczenia – to podstawa w starych budynkach, gdzie ściany muszą oddychać, żeby nie magazynować wilgoci. Z mojego doświadczenia wynika, że dobra zaprawa z trasem reńskim nie tylko ogranicza zniszczenia przez sole, ale i wydłuża żywotność całych powierzchni tynkarskich. Branża coraz częściej podkreśla takie rozwiązania, bo są one sprawdzone przez praktyków i dobrze opisane w literaturze konserwatorskiej. W skrócie – tras reński to strzał w dziesiątkę dla renowacji murów z problemem zasolenia.