Izolacja termiczna podłogi układanej na gruncie jest kluczowym elementem zapewniającym komfort cieplny oraz efektywność energetyczną budynku. Styropian klasy EPS 80, ze względu na swoje właściwości izolacyjne, nie spełnia wymagań dla tego typu zastosowań. W praktyce, styropian klasy EPS 100, EPS 200 oraz EPS 250 charakteryzują się znacznie lepszymi parametrami izolacyjnymi, dzięki czemu zapewniają odpowiednią ochronę przed utratą ciepła. Właściwy wybór materiału izolacyjnego jest regulowany przez normy budowlane, które określają minimalne wartości współczynnika przewodzenia ciepła dla różnych zastosowań. Na przykład, w Polsce, zgodnie z normą PN-EN 13163, dla izolacji termicznych podłóg układanych na gruncie należy stosować materiały o współczynniku λ nie większym niż 0,035 W/(m·K). Używając styropianu o odpowiedniej klasie, możemy również uniknąć problemów takich jak kondensacja wilgoci, co ma kluczowe znaczenie dla trwałości konstrukcji. Przykładami poprawnego zastosowania mogą być fundamenty budynków mieszkalnych oraz hal przemysłowych, gdzie zastosowanie wyższej klasy styropianu przynosi realne oszczędności na kosztach ogrzewania.
Wybór niewłaściwej klasy styropianu do izolacji termicznej podłogi układanej na gruncie może prowadzić do szeregu problemów, które wpływają nie tylko na komfort użytkowania, ale także na efektywność energetyczną obiektu. Styropian klasy EPS 250, EPS 200 oraz EPS 100 mogą wydawać się odpowiednie ze względu na ich wyższe parametry izolacyjne, jednak to nie one są głównym problemem. Kluczowym błędem myślowym jest założenie, że wszystkie klasy styropianu oferują wystarczającą izolacyjność dla podłóg na gruncie. Styropian EPS 80, będący materiałem o najniższej klasie, ma znacznie gorsze właściwości izolacyjne, co skutkuje wyższym współczynnikiem przewodzenia ciepła. W przypadku zastosowania EPS 80, istnieje wysokie ryzyko wystąpienia mostków termicznych oraz kondensacji, co może prowadzić do uszkodzeń konstrukcji, a także podwyższenia kosztów ogrzewania. Ponadto, nieprzestrzeganie norm budowlanych, takich jak PN-EN 13163, może skutkować niezgodnością z wymogami prawnymi oraz utratą gwarancji na wykonane prace budowlane. W kontekście temperatury i wilgotności gruntu, zastosowanie niewłaściwego materiału izolacyjnego może zatem prowadzić do poważnych problemów technicznych, w tym do zniszczenia podłoża i zwiększenia kosztów eksploatacji budynku. Dlatego niezwykle ważne jest, aby wybierać materiały zgodnie z ich właściwościami i przeznaczeniem, aby zapewnić długotrwałe i efektywne rozwiązania w zakresie izolacji termicznej.