Kwalifikacja: BUD.11 - Wykonywanie robót montażowych, okładzinowych i wykończeniowych

Silikon akrylowy, choć czasami stosowany do uszczelniania w budownictwie, nie jest odpowiedni do wypełniania szczelin dylatacyjnych w wilgotnych pomieszczeniach, takich jak łazienki. Jego główną wadą jest niska odporność na działanie wody, co powoduje, że w dłuższej perspektywie może prowadzić do degradacji materiału, a w konsekwencji do uszkodzeń spoin. Kitu trwale plastycznego natomiast nie można zaliczyć do materiałów przeznaczonych do dylatacji, gdyż jego elastyczność nie jest wystarczająca, co prowadzi do pękania i kruszenia w wyniku ruchów posadzki. Z kolei zaprawa do spoinowania, choć powszechnie stosowana do wypełniania szczelin między płytkami, nie jest odpowiednia do dylatacji, ponieważ nie jest elastyczna i nie potrafi kompensować ruchów, co prowadzi do powstawania pęknięć oraz zniszczeń. Wykorzystywanie niewłaściwych materiałów prowadzi nie tylko do estetycznych niedostatków, ale również do poważnych problemów związanych z wilgocią oraz rozwojem pleśni i grzybów, co w efekcie może skutkować kosztownymi naprawami. Kluczowe jest zrozumienie, że właściwe materiały muszą być dostosowane do specyficznych warunków panujących w danym miejscu, co w kontekście łazienek sprawia, że silikon sanitarny staje się najlepszym wyborem.