Kwalifikacja: BUD.11 - Wykonywanie robót montażowych, okładzinowych i wykończeniowych
Jednostkowe zużycie dekoracyjnych płytek gipsowych wynosi 1,03 m2/m2. Ile płytek potrzeba do wykonania okładziny na ścianie o wymiarach 5 × 3 m?
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
Poprawna odpowiedź to 15,45 m², co wynika z obliczenia powierzchni ściany oraz jednostkowego zużycia dekoracyjnych płytek gipsowych. Powierzchnia ściany wynosi 5 m × 3 m, co daje 15 m². Przy jednostkowym zużyciu wynoszącym 1,03 m²/m², musimy przemnożyć tę wartość przez powierzchnię, aby uzyskać ilość płytek potrzebną do pokrycia całej powierzchni. Obliczenia przedstawiają się następująco: 15 m² × 1,03 m² = 15,45 m². W praktyce oznacza to, że do pokrycia 15 m² ściany potrzebujemy odpowiednio więcej płytek, aby uwzględnić straty materiałowe, które mogą wynikać z cięcia, złamań, czy błędów w instalacji. W branży budowlanej istotne jest również uwzględnienie zapasu materiału, co jest zgodne z najlepszymi praktykami, aby uniknąć niedoborów podczas realizacji projektu. Stąd wynikiem końcowym jest 15,45 m², co jest standardową praktyką przy obliczaniu ilości materiałów budowlanych.
Błędne odpowiedzi są wynikiem nieprawidłowych obliczeń oraz błędnych założeń dotyczących jednostkowego zużycia płytek. Niektóre z odpowiedzi mogą sugerować, że jednostkowe zużycie odnosi się do całkowitej powierzchni ściany bez uwzględnienia odpowiednich przeliczeń. Na przykład, odpowiedź 5,15 m² może wynikać z mylnego założenia, że płytki pokryją w pełni powierzchnię ściany, nie biorąc pod uwagę jednostkowego zużycia. Z kolei odpowiedzi takie jak 14,56 m² i 3,09 m² mogą sugerować, że jednostkowe zużycie zostało zinterpretowane w sposób niepoprawny, prowadząc do znacznego niedoszacowania potrzebnej ilości płytek. Typowym błędem myślowym w takich przypadkach jest zapominanie o tym, że jednostkowe zużycie powiązane jest z powierzchnią, co skutkuje błędnymi wnioskami. Wiele osób popełnia również błąd, nie uwzględniając strat materiałowych oraz potrzeby zakupu dodatkowego zapasu. Prawidłowe podejście powinno opierać się na dokładnym zrozumieniu zależności między powierzchnią a jednostkowym zużyciem, co jest niezbędne w praktyce budowlanej i dekoracyjnej.