Prawidłowa odpowiedź wskazuje, że panele boazeryjne mocuje się do szkieletu drewnianego na uchwyty do paneli, co jest najlepszą praktyką w procesie montażu. Użycie uchwytów do paneli umożliwia pewne i stabilne zamocowanie, które minimalizuje ryzyko uszkodzeń zarówno paneli, jak i samego szkieletu. Szkielet drewniany, odpowiednio przygotowany, zapewnia wymagane wsparcie dla paneli, a uchwyty umożliwiają łatwą wymianę uszkodzonych elementów w przyszłości, co jest istotne w kontekście konserwacji. W standardach budowlanych zaleca się, aby montaż paneli odbywał się w taki sposób, że pozostawia się możliwość ich demontażu, co jest kluczowe w przypadku renowacji wnętrz. Dobrą praktyką jest również upewnienie się, że drewno, z którego wykonany jest szkielet, jest odpowiednio zabezpieczone przed wilgocią i szkodnikami, aby wydłużyć żywotność całej konstrukcji. Ponadto, przy wyborze uchwytów, warto zwrócić uwagę na ich materiał i nośność, aby były one zgodne z wymaganiami projektowymi.
Wybór niewłaściwych metod mocowania paneli boazeryjnych może prowadzić do wielu problemów, które mają wpływ na trwałość i estetykę całej konstrukcji. Mocowanie paneli bezpośrednio do muru ceglanego na kołki rozporowe może wydawać się uzasadnione, jednak nie zapewnia ono odpowiedniej elastyczności, a także może prowadzić do pęknięć paneli w momencie, gdy pojawią się ruchy podłoża czy zmiany temperatury. Z kolei wykorzystanie kleju mocznikowego do mocowania paneli do szkieletu drewnianego jest praktyką, która może okazać się nieefektywna, ponieważ kleje te mają ograniczoną wytrzymałość i mogą nie zapewniać wystarczającej odporności na obciążenia mechaniczne. Dodatkowo, mocowanie na śruby w murze ceglanym, mimo że teoretycznie może być skuteczne, w rzeczywistości wymaga precyzyjnego wiercenia i zastosowania odpowiednich śrub, które muszą być dobrane do specyfiki materiału. Tego typu podejścia mogą prowadzić do nieodwracalnych uszkodzeń zarówno paneli, jak i podłoża oraz zwiększać ryzyko wystąpienia problemów z wilgocią. Praktyka wskazuje, że dla długoterminowej trwałości konstrukcji lepiej jest stosować sprawdzone metody, które uwzględniają właściwości materiałów oraz ich zachowanie w czasie.