Podłoże z płyt gipsowo-kartonowych pod tapetę raufaza powinno być wykończone w standardzie PSG 2, co oznacza, że jego powierzchnia musi być odpowiednio przygotowana, by spełniała wymogi estetyczne oraz funkcjonalne. Standard PSG 2 przewiduje wygładzenie powierzchni spoiny, co jest kluczowe w kontekście aplikacji tapet, ponieważ wszelkie nierówności mogą prowadzić do widocznych defektów. W praktyce, wygładzenie powinno obejmować zarówno szlifowanie, jak i zastosowanie odpowiednich materiałów wykończeniowych, co zapewnia jednolitą i gładką powierzchnię. Zastosowanie standardu PSG 2 pozwala na uzyskanie lepszej przyczepności kleju do tapet oraz na uniknięcie odklejania się tapety w przyszłości. Dodatkowo, zgodnie z dobrą praktyką, przed nałożeniem tapety warto przeprowadzić testy wilgotności i pH, co pozwoli na upewnienie się, że podłoże jest odpowiednio przygotowane na dalsze prace wykończeniowe.
Podczas analizy błędnych odpowiedzi warto zwrócić uwagę na to, że wiele z nich opiera się na niepełnym zrozumieniu wymogów dotyczących przygotowania podłoża pod tapetę raufaza. Odpowiedzi PSG 1, PSG 3 oraz PSG 4 są niewłaściwe, ponieważ nie spełniają podstawowych norm dotyczących gładkości i przygotowania powierzchni. Standard PSG 1, choć może wydawać się wystarczający, nie zapewnia odpowiedniego wygładzenia spoin, co jest kluczowe dla uzyskania estetycznego efektu końcowego. Nierówności mogą prowadzić do pojawiania się pęcherzyków powietrza pod tapetą oraz do jej odklejania się na skutek braku odpowiedniej przyczepności. Z kolei PSG 3 i PSG 4 przewidują wyższe standardy wykończenia, jednak nie są one konieczne w przypadku tapety raufaza, co sprawia, że ich zastosowanie byłoby nieefektywne kosztowo. Użycie bardziej zaawansowanych standardów może być wskazane w przypadku tapet o wyższych wymaganiach estetycznych. Kluczowym błędem myślowym, który prowadzi do tych niepoprawnych odpowiedzi, jest przekonanie, że każdy standard wykończenia jest wystarczający, co w rzeczywistości nie uwzględnia specyfiki materiałów i wymagań związanych z ich aplikacją. W praktyce, stosowanie niewłaściwych standardów może nie tylko wpłynąć na walory estetyczne, ale także na trwałość wykonanego wykończenia.
