Zagrunowanie ściany z płyt gipsowo-kartonowych roztworem emulsji jest kluczowym krokiem przed nałożeniem powłoki emulsyjnej. Roztwory emulsji, zarówno wodne, jak i olejne, tworzą na powierzchni odpowiednią warstwę, która poprawia przyczepność farby, co zapobiega łuszczeniu się i pękaniu powłok malarskich. Emulsja działa jako mostek łączący pomiędzy chłonącą powierzchnią płyty gipsowo-kartonowej a farbą, co jest szczególnie istotne w kontekście różnic w porowatości tych materiałów. W praktyce, przed zastosowaniem emulsji, należy odpowiednio przygotować powierzchnię, czyszcząc ją z kurzu i zanieczyszczeń. Zastosowanie roztworu emulsji zgodnie z zaleceniami producenta zwiększa trwałość powłoki malarskiej oraz zabezpiecza przed powstawaniem plam i przebarwień. Warto również zwrócić uwagę, że przed nałożeniem jakiejkolwiek farby emulsja powinna wyschnąć, co zapewnia optymalne warunki do dalszych prac malarskich.
Zastosowanie roztworu pokostu, mleka wapiennego czy szkła wodnego do gruntowania gips-kartonu jest niewłaściwe z kilku powodów. Pokost, będący oleistym środkiem, nie jest zalecany do podłoży chłonnych, jak płyty gipsowo-kartonowe, gdyż może prowadzić do osłabienia przyczepności farby i nieodpowiedniego schnięcia. Pokost tworzy na powierzchni powłokę, która jest zbyt gładka, co uniemożliwia farbom wsiąkanie, prowadząc do ich łuszczenia się. Mleko wapienne, z kolei, jest substancją, która także nie zapewnia wystarczającej przyczepności i może powodować niepożądane reakcje chemiczne z farbami emulsyjnymi, co często kończy się nieestetycznym wykończeniem. Szkło wodne, będące silnym środkiem wiążącym, może nadmiernie usztywnić powierzchnię, co sprawi, że farba nie będzie odpowiednio współpracowała z podłożem, prowadząc do pękania. Typowe błędy w myśleniu związane z wyborem nieodpowiedniego gruntu wynikają z braku zrozumienia, że materiały budowlane mają swoje specyficzne właściwości, które należy wziąć pod uwagę przy doborze odpowiedniego preparatu gruntującego. Dobór odpowiednich materiałów gruntujących jest kluczowy dla długotrwałości i estetyki wykonywanych prac malarskich.