Szczeliny dylatacyjne w ścianach z płyt gipsowo-kartonowych w budynkach murowanych powinny być wykonywane w odstępach nie większych niż 15 metrów. Dylatacje te są niezbędne, aby zminimalizować ryzyko pęknięć i deformacji w wyniku rozprężania i kurczenia się materiałów budowlanych pod wpływem zmian temperatury oraz wilgotności. Dobrą praktyką jest również uwzględnienie dylatacji w miejscach, gdzie występują różne materiały budowlane, na przykład w przejściach między betonem a płytami gipsowo-kartonowymi. W przypadku budynków o dużych powierzchniach, takich jak hale produkcyjne lub magazyny, stosowanie dylatacji w odległościach 15 metrów pomaga w kontrolowaniu naprężeń i zapewnia długotrwałą trwałość konstrukcji. Standardy budowlane, takie jak Eurokod, zalecają dokładnie takie odległości, co potwierdza ich znaczenie w praktyce budowlanej.
Dylatacje w ścianach z płyt gipsowo-kartonowych pełnią kluczową rolę w zachowaniu integralności konstrukcji. Ustalanie ich odstępów w zbyt dużych lub zbyt małych wartościach może prowadzić do niepożądanych skutków, takich jak pęknięcia czy deformacje. W przypadku podania wartości 20 metrów, można by sądzić, że taka odległość jest wystarczająca, jednak w praktyce prowadzi to do nadmiernych naprężeń w materiale. Płyty gipsowo-kartonowe, mimo swojej popularności, są materiałem podatnym na działanie czynników atmosferycznych, dlatego zbyt mała ilość dylatacji może skutkować ich uszkodzeniem. Z kolei wybór odstępu 10 metrów może wydawać się stosunkowo rozsądny, ale również nie spełnia wymagań, jakie są stawiane w standardach budowlanych. Warto również zauważyć, że zbyt bliskie ustawienie dylatacji, jak w przypadku 5 metrów, może prowadzić do niepotrzebnych komplikacji przy montażu oraz do zwiększenia kosztów materiałowych. Właściwe podejście do projektowania dylatacji polega na zrozumieniu ich roli oraz dobrego przemyślenia ich umiejscowienia, co powinno być zgodne z aktualnymi normami budowlanymi i praktykami inżynierskimi.