Kosztorys inwestorski jest rodzajem kosztorysu, który sporządza zamawiający, czyli inwestor, w celu precyzyjnego określenia przewidywanych kosztów realizacji inwestycji budowlanej. Jego głównym celem jest dostarczenie informacji niezbędnych do podejmowania decyzji o finansowaniu projektu oraz zapewnienie odpowiednich środków na etapie planowania. Kosztorys inwestorski uwzględnia szczegółowe zestawienie kosztów materiałów, robocizny, sprzętu oraz innych wydatków związanych z realizacją projektu, a także przewiduje rezerwy na nieprzewidziane okoliczności. Przykładem praktycznego zastosowania kosztorysu inwestorskiego jest weryfikacja ofert wykonawców, gdzie inwestor może porównać przedstawione propozycje z własnym szacunkiem kosztów. Kosztorys inwestorski powinien być sporządzany zgodnie z normami, takimi jak PN-ISO 9001:2015, które określają standardy zarządzania jakością, a także z uwzględnieniem zasad wynikających z Ustawy Prawo zamówień publicznych, co pozwala na transparentne i rzetelne procesy przetargowe.
Inwestorzy posiadają różne narzędzia do zarządzania kosztami, w tym różne rodzaje kosztorysów, z których każdy ma swoje specyficzne zastosowanie. Wybór niewłaściwego rodzaju kosztorysu może prowadzić do poważnych błędów w planowaniu i realizacji budowy. Kosztorys zamienny, na przykład, jest używany w sytuacjach, gdy zmieniają się założenia projektu, co wymaga nowego oszacowania kosztów związanych z wprowadzeniem alternatywnych rozwiązań technicznych. Kosztorys ofertowy jest natomiast przygotowywany przez wykonawców i służy do przedstawienia ceny za wykonanie robót budowlanych, co czyni go istotnym dokumentem w procesie przetargowym, jednak nie jest on dokumentem sporządzanym przez zamawiającego. Z kolei kosztorys powykonawczy, tworzony po zakończeniu realizacji budowy, służy do podsumowania rzeczywistych kosztów i może różnić się od kosztorysu inwestorskiego, który ma charakter szacunkowy. W kontekście tego pytania kluczowe jest zrozumienie, że tylko kosztorys inwestorski jest bezpośrednio sporządzany przez zamawiającego w celu oceny i planowania kosztów, podczas gdy pozostałe rodzaje kosztorysów pełnią różne funkcje w procesie budowlanym. Błędne przypisanie tych ról może prowadzić do nieefektywnego zarządzania budżetem oraz problemów z realizacją projektu.