Kwalifikacja: BUD.25 - Organizacja, kontrola i sporządzanie kosztorysów robót wykończeniowych w budownictwie

Zastosowanie bloczków betonowych, cegły silikatowej pełnej czy cegły klinkierowej do budowy lekkich ścian osłonowych w konstrukcjach szkieletowych nie jest zalecane, ze względu na ich istotne różnice w właściwościach fizycznych i technicznych w porównaniu do bloczków gazobetonowych. Bloczki betonowe, mimo że są trwałe i odporne na obciążenia, charakteryzują się dużą gęstością, co prowadzi do znaczącego zwiększenia masy konstrukcji. W przypadku lekkich ścian osłonowych, celem jest zminimalizowanie ciężaru, aby uniknąć nadmiernych obciążeń na konstrukcję nośną. Cegła silikatowa, z drugiej strony, również jest stosunkowo ciężka i może nie zapewniać odpowiednich właściwości izolacyjnych, przez co nie spełnia wymagań dotyczących efektywności energetycznej budynków. Cegła klinkierowa, chociaż wyróżnia się wysoką odpornością na czynniki atmosferyczne i estetyką, jest materiałem, który nie jest rekomendowany do lekkich konstrukcji, ze względu na swoje właściwości ciężkie i kosztowe. W budownictwie istotne jest stosowanie materiałów, które są zgodne z zasadami i normami, które forsują efektywność energetyczną oraz redukcję masy konstrukcji. Kluczowym błędem jest zatem przyjmowanie, że materiały trwalsze są zawsze lepszym rozwiązaniem, co prowadzi do nieefektywności i niezgodności z nowoczesnymi zasadami budownictwa.