Obciążenie obliczeniowe wywołane warstwą keramzytu o grubości 100 mm na 1 m2 stropu Kleina wynosi 0,96 kN/m2, co wynika z zastosowania właściwych norm obliczeniowych w budownictwie. W celu obliczenia tej wartości, należy pomnożyć obciążenie charakterystyczne, które dla keramzytu wynosi 0,80 kN/m2, przez współczynnik obciążenia 1,2. Taki współczynnik jest stosowany w obliczeniach inżynierskich w celu uwzględnienia niepewności związanych z obciążeniem oraz różnorodnymi warunkami pracy konstrukcji. Obliczenia te są zgodne z normami PN-EN 1991, które regulują kwestie dotyczące obciążeń budowlanych. W praktyce oznacza to, że projektanci muszą uwzględniać różnorodne czynniki, takie jak zmiany temperatury, osiadanie podłoża, a także dodatkowe obciążenia, które mogą wystąpić w czasie eksploatacji budynku. Praktyczne zastosowanie tej wiedzy jest niezbędne w projektowaniu stropów oraz innych elementów konstrukcyjnych, aby zapewnić ich bezpieczeństwo i trwałość przez cały okres użytkowania.
Wyniki obliczeń obciążenia obliczeniowego warstwy keramzytu mogą być mylące, a przy wyborze nieprawidłowej wartości może dojść do poważnych konsekwencji inżynieryjnych. Na przykład, odpowiedzi takie jak 0,24 kN/m2 i 0,16 kN/m2 nie uwzględniają rzeczywistego obciążenia, które wynika z charakterystyki materiału oraz jego grubości. Keramzyt, jako lekki beton kompozytowy, ma określone właściwości fizyczne, w tym gęstość, która wpływa na obliczane obciążenie. Wybór wartości znacznie niższej od właściwej często wynika z błędnej interpretacji danych lub pominięcia współczynnika obciążenia, co prowadzi do zaniżenia obliczeń. Ponadto, stosowanie zaniżonych wartości może skutkować niewłaściwą oceną bezpieczeństwa konstrukcji; może to prowadzić do przeładowania konstrukcji, co z czasem może skutkować pęknięciami lub nawet awarią budynku. Bardzo istotne jest, aby inżynierowie projektujący konstrukcje budowlane dokładnie stosowali się do norm i standardów branżowych, aby uniknąć takich błędów myślowych. W każdej fazie projektowania należy skrupulatnie analizować obciążenia, uwzględniając nie tylko właściwości materiałów, lecz również ich współdziałanie w ramach całej konstrukcji.
