Płyty pilśniowe charakteryzują się najniższym współczynnikiem przewodzenia ciepła λ spośród wymienionych materiałów, co czyni je najlepszym wyborem pod kątem termoizolacji. Ich zastosowanie w budownictwie, zwłaszcza w systemach ociepleń oraz jako elementy wykończeniowe, przyczynia się do znacznego obniżenia strat ciepła w budynkach. Płyty pilśniowe są wykorzystywane nie tylko w ścianach, ale także w stropach i podłogach, co zapewnia kompleksową izolację termiczną. Zastosowanie tych materiałów w zgodzie z normą PN-EN 13162 pozwala na osiągnięcie wysokich standardów efektywności energetycznej w budynkach. Dodatkowo, płyty pilśniowe są materiałem ekologicznym, łatwym w obróbce i montażu, co czyni je popularnym wyborem w budownictwie pasywnym oraz energooszczędnym.
Szkło okienne, choć powszechnie stosowane w budownictwie, nie wykazuje dobrych właściwości termoizolacyjnych. Jego współczynnik przewodzenia ciepła jest wyższy w porównaniu do płyty pilśniowej, co oznacza większe straty ciepła. Warto zauważyć, że w przypadku zastosowania podwójnych lub potrójnych szyb można poprawić izolacyjność, jednak w kontekście samego materiału, szkło nie jest optymalnym rozwiązaniem. Drewno sosnowe, mimo że jest materiałem naturalnym o pewnych właściwościach izolacyjnych, również nie osiąga takich parametrów jak płyty pilśniowe. Jego struktura, a także fakt, że jest przewodnikiem ciepła, sprawiają, że nie jest tak efektywne w kontekście termoizolacji. Z kolei beton komórkowy, chociaż często używany w konstrukcjach budowlanych, nie oferuje tak niskiego współczynnika przewodzenia ciepła jak płyty pilśniowe. Typowym błędem myślowym, który prowadzi do wyboru tych materiałów, jest skupienie się jedynie na ich ogólnych zaletach bez uwzględnienia specyficznych właściwości termoizolacyjnych. Kluczowe jest, aby przy wyborze materiałów budowlanych kierować się konkretnymi parametrami technicznymi, aby uniknąć niewłaściwych decyzji, które mogą prowadzić do wyższych kosztów eksploatacyjnych oraz niskiej efektywności energetycznej budynków.
